Het állereerste wat Eddy doet, om deze gitaar te testen, is er iets mee opnemen in z’n homestudio: niet nadenken, even op ‘record’ drukken, en opnemen, wat in je opkomt. En dat is exact het intro van dit liedje. Ook exact zoals je ‘m hóórt in dít liedje. Take één. Een paar akkoorden, en een themaatje. Klaar. 

“Klinkt gaaf”, is Eddy’s oordeel, en, om de test-opname op te slaan, geeft hij het de titel “Casino” (want, zo heet die gitaar nou eenmaal).

Telkens wanneer Eddy die file opent, om nog eens te luisteren naar de gitaar, denkt ‘ie: “potjandorie, klinkt gááf”, en dus, gaat ‘ie de opname verder uitbouwen. De titel “Casino” (vernoemd naar de gitaar) inspireert Eddy, tot ’t schrijven van ’n tekst, waarin ’n man het vastleggen van ’n relatie bij de burgerlijke stand vergelijkt met gokken in een casino. “Waarom zou je een relatie moeten benoemen of bezegelen? Het is als álles wat je hebt op rood of zwart zetten”.